از سلسلههای نخستین به بعد، تمدن مصریها به میزان قابل توجهی پیشرفت کرد و بهرهبرداری و استخراج فلزاتی چون مس و برنز و فلزات گرانبهایی چون طلا و نقره، به یک بخش لاینفک از زندگی و فرهنگ آنها تبدیل شد. مصریان، روش بینالنهریان را ارتقا دادند و برای قرنهای متمادی به همان روش، عمل میکردند. بطوریکه فقط با مراجعه به پادشاه مربوطه میتوان بین سن مقالاتی که هزار سال یا بیشتر دارند، تمایز قائل شد. لازم به ذکر است، آنها بیشتر مس خود را از تپههای دریای سرخ استخراج میکردند.
مقبرههای مصریان، حاوی نمونههای بیشماری از صنایع مسی، از جمله لولهکشیهای مسی هستند، که هنوز هم وضعیت عالی و مطلوبی دارند. شرایط عالی امروز آنها را میتوان تا حدود زیادی ناشی از آب و هوای خشک آن نواحی دانست.
دانش امروز ما، مدیون روشی است که آنها برای دفن اموات مهم در مقبره، بکار میبردند، چراکه آنها تجهیزات کاملی برای رفع نیازهای جهان بعدی آنها، در کنارشان دفن میکردند. شایان ذکر است، علیرغم اینکه در تمام اعصار، اشیای مقبرهها توسط سارقان به غارت رفته است، اما تعداد زیادی از آنها برای آیندگان به یادگار مانده است.
مسگر مصری، باید فرد مهمی در زمان خودش و در آن ادوار بوده باشد، زیرا او باید برای صنعتگران و تاجران بسیار زیادی، اره، اسنکه، چاقو، کجبیل، سینی و ظروفی میساخته که همه از مس یا برنز بودند. هنوز هم صافیها و ملاقههای برنز مصریان اولیه و همچنین انبرهایی که مد شده بود انتهای آنها به شکل دست انسان ساخته شوند، موجود است. مصریان حتی کیفهای مدل برنزی داشتند، که توسط خادمان در مراسم خاکسپاری مهم، حمل میشد.
