شواهد و مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد، کارگران اولیه(انسان‌های اولیه) می‌دانستند که اگر مقداری قلع به مس اضافه کنند، یک ماده سخت‌تر، یا بهتر است بگوییم یک فلز سخت‌تر، بوجود می‌آید. این فلز سخت‌تر همان برنز بود. برنز، اولین آلیاژ ساخته شده بود که در آن دوران جایگاه ویژه‌ای برای برش ادوات پیدا کرد.
یافته‌های بی‌شمار و متعددی ثابت کرده است که برنز، 3000 سال قبل از میلاد، برای اهداف مختلفی بکار می‌رفته است. برنز انقلابی در شیوه زندگی انسان ایجاد کرد.
یادگاری‌هایی از اوایل عصر برنز، یافت شده از مکانی به نام Arreton Down در جزیره وایت در ساحل جنوبی انگلیس
برخی از نخستین برنزهای کشف شده، حاصل حفاری‌ها و کاوش‌هایی است که در سومر صورت گرفته و اتفاقا قدمت زیادی هم دارند.
اولین بار، ذوب سنگ معدنی مس و قلع با هم، یا تصادفی بوده یا نتیجه آزمایش‌هایی بوده که انسان‌های اولیه برای اینکه بفهمند چه سنگ‌هایی قابلیت ذوب شدن و یا ترکیب شدن با هم را دارند، بوده است.
ذوب سرب در 3500 سال قبل از میلاد، شناخته شده بود و سرب، قلع و آرسنیک از دوران‌های اولیه به عنوان عناصر آلیاژی در مس ذوب شده، بکار می‌رفتند.
آگاهی از کیفیت برنز که به محتوای قلع بستگی دارد، به تدریج و به کندی، اتفاق افتاده است.
تجارت از طریق خشکی و دریا و توالی فرهنگ‌ها و امپراتوری‌ها، دانش فلزاتی که به مس متکی بودند را به آرامی در سراسر جهان قدیم پراکنده کرد. این علوم مقدماتی، تا سال 1500 قبل از میلاد، در سراسر اروپا و شمال آفریقا تا جزایر انگلیس و از جهات دیگر تا هند و چین گسترش یافتند. مس، برنز، مس-آرسنیکی، مس سربی، برنز سربی و برنزهای قلع آرسنیکی، همه در این تاریخ در بیشتر مناطق جهان قدیم شناخته شده بودند.
اوتسی، مرد مومیایی 5000 ساله‌ای که در کوه‌های آلپ در مرز ایتالیا و اتریش یافت شد، همراهش ادوات بسیار زیادی، از جمله یک تبر مس-آرسنیکی خارق‌العاده بود. به نظر می‌رسد که این مرد مومیایی یک مسگر بوده ، چراکه در موهای او غلظت بالایی از مس و آرسنیک، یافت شده است.
اوتسی، مرد یخی، موزه باستان شناسی تیرول جنوبی
تبر مسی اوتسی، موزه باستان شناسی تیرول جنوبی
