در دوران ماقبل تاریخ، علیرغم در دسترس بودن مواد مورد نیاز برای ساخت برنج، ساخت این آلیاژ ساده نبوده و کشف فرآیند تولید آن مدتها زمان برده است.
در دوران ماقبل تاریخ، فلزکاران برای ساخت آلیاژ مس و روی، باید دو مشکل بزرگ را حل میکردند. که این دو مشکل عمده عبارت بودند از؛
- سادهترین راه برای ساخت یک آلیاژ، مخلوط کردن دو فلز با هم است، اما تعیین اندازه روی، در ساخت برنج در گذشته، بسیار مشکل بوده است. بنابراین اولین مشکل بزرگ فلزکاران برای ساخت آلیاژ برنج، تعیین میزان دقیق و درست روی، در این ترکیب بوده است.
- نکته دیگری که وجود دارد این است که فلز روی به خودی خود در طبیعت پدید نمیآید. به آسانی با عناصر دیگر ترکیب میشود، اما معمولا به صورت یک سنگ معدنی مرکب است و به صورت کربنات روی یا سولفید روی پدیدار میشود. بنابراین، مشکل دوم فلزکاران در گذشته، دسترسی به فلز روی بوده است. حتی مس، به ندرت به خودی خود به عنوان یک فلز بومی یافت میشود، در نتیجه، در دوران ماقبل تاریخ، ساخت تخصصی و تعمدی آلیاژ برنج، آن هم با ترکیب مستقیم سنگ معدنی مس و کربنات روی، افسانهای بیش نیست.
اما سوال اساسی اینجاست که چه کسی و در کجا روش ساخت آلیاژ برنج را کشف کرده است؟
این گمان وجود دارد که یک صنعتگر مس باهوش، به طور اتفاقی، هنگام ذوب سنگهای معدنی حاوی مس و روی، متوجه یک چیز غیرعادی و نسبتا طلایی شده و به همین علت این آزمایش را تکرار و برنج را کشف کرده است.
اولین شواهدی که از ساخت تخصصی و تعمدی برنج یافت شده است، به 3 هزاره قبل از میلاد و به مکانهایی چون، قفقاز، خاورمیانه و همسایههای اطراف آنها برمیگردد. لازم به ذکر است، بعد از کشف تخصصی فرآیند ساخت برنج، به ندرت اتفاق افتاده که در ساخت این آلیاژ کمتر از 8 درصد روی محتوی، بکار برود.
بتدریج و به مرور زمان، جوامع منسجمتر شدند و روستانشینی، شهرنشینی و در نهایت پادشاهیها و امپراطوریهای عظیم شکل گرفتند. موازی با این تحولات، تعاملات بین انسانها بیشتر شد و در نتیجه، دانش لازم برای شناسایی و استخراج سنگهای معدنی، مثل سنگ معدنی مس یا کربنات روی و همچنین چگونگی ساخت آلیاژ برنج توسط صنعتگران ماهر، گسترش پیدا کرد.
شواهد باستان شناسی نشان میدهد كه رهبران جوامع، بواسطه اهدای هدایای کمیاب، که مانند یک جادوی سحرآمیز عمل میکرده است، برای خود اعتبار و قدرت کسب میکردند. جالب است که بدانید در آن ایام، برنج، از جمله این هدایای کمیاب بوده و کسانی که رمز و راز ساخت آن را میدانستند ارزش اغوا یا اسیر شدن را داشتند.
